„20 minut odpoczywki” i Welcome to Sofia

Po prawie całej dobie spędzonej w autokarze w końcu zawitaliśmy do Sofii. O samej podróży nie ma co dużo mówić. Bywało ciężko, zwłaszcza porą nocną. Drogi w Rumunii dawały się we znaki i uporczywie nie dawały spać. Problemem była też bariera językowa. Linie autobusowe bułgarskie, kierowcy bułgarscy, nawet zdecydowaną większość pasażerów stanowili Bułgarzy. Cóż, rozumieliśmy to co najważniejsze, a co słychać było co około 4 godziny: „20 minut odpoczywki”! Najwyższa pora zacząć uczyć się języka, bo tutaj na miejscu też nic nie rozumiemy, a o dziwo ludzie nie imponują znajomością angielskiego…

Sofia powitała nas najlepiej jak mogła. 21 stycznia i temperatura powyżej 10 stopni. Dla nas to niemalże wiosna! A wrażenie potęguje fakt, że żegnając Katowice na termometrze było około -3, -5 stopni… Samo miasto jednak nie robi wielkiego wrażenia. Nie ma tu drapaczy chmur, ani budynków rodem z Madrytu czy Paryża. Przejawia ona (dop. Sofia) jednak cechy typowej stolicy. Jest wielka, zatłoczona i pełna taksówek, których kierowcy tylko czyhają na okazję, żeby wycyckać turystę na parę lew. Ma na pewno swój urok, swoją magię, którą trzeba po prostu odkryć. Przynajmniej ja mam nadzieję, że już niedługo będzie mi to dane 🙂

Słów parę na początek

Jako, że post ten będzie moim pierwszym na tym blogu, to chciałbym napisać dosłownie parę słów o jego przeznaczeniu i o tym dlaczego postanowiłem go założyć.  No to zaczynamy. Jestem studentem z Katowic, który od jutra będzie mógł mówić: „Sorry… I’m Erasmus”. Tak jest, wyjazd na stypendium Erasmusa to naprawdę fantastyczna sprawa, i mimo tego, że cała przygoda jeszcze przede mną, to nie spotkałem się wśród swoich znajomych z żadną negatywną opinią. Kto był, ten oddałby wiele, żeby wyjechać po raz drugi.

Składając wniosek o swój wyjazd nie przypuszczałem, że ostatecznie będzie mi dane spędzić te pół roku akurat w Bułgarii. Jest w tym trochę przypadku, ale zagłębiając się przed wyjazdem we wszelkie informacje odnośnie Sofii przekonałem się, że trafiłem całkiem dobrze. Szczególnie jeżeli chodzi o życie studenckie. No dobra, ale wyjazd taki to przecież nie tylko zabawa. W końcu z założenia jedziemy się uczyć!

Dlaczego postanowiłem założyć tego bloga? Cóż, odpowiedź jest bardzo prosta. Takich rzeczy brakuje. Taki blog to chyba najlepsze źródło informacji dla kogoś kto chce, lub planuje wyjechać. Może nawet  po przeczytaniu kilku wpisów ktoś zechce jechać właśnie do Sofii. Tego sobie życzę. Jeżeli znajdzie się choć jedna osoba, która znajdzie w przyszłości tego bloga i dzięki niemu spodoba się jej idea Erasmusa to uznam, że było warto.